De Yoruba kennen een extreem hoog aantal geboorten van tweelingen. In veel Afrikaanse stammen werden tweelingen gezien als teken van onheil en werden gedood na de geboorte. De Yoruba geloven echter dat tweelingen magische krachten hebben en ze verdienen dan ook speciale van aandacht van het gezin en de samenleving van het dorp.
Na de dood van een tweeling wordt er een vrouwelijke of mannelijke Ibedji gesneden, en met uitzondering van de regionale versierselen van de stam, heeft de maker veel vrijheid om zijn eigen interpretatie van de tweeling erin te leggen..Er zijn slechts een paar regels voor de verhoudingen, de grootte van het hoofd t.o.v. het lichaam bijvoorbeeld. De ouders van het dode kind behandelen het beeldje als een levend kind en versieren het met kettingen of ringen. De hoofdtooi wordt constant ingewreven met Indigo en het lichaam wordt gewreven met rode houtpoeder.
De ruiter is een belangrijk thema in de Yoruba sculptuur vanwege het belang van de cavalerie in de campagnes van de koningen van de zestiende tot de achttiende eeuw. Alleen de Yoruba chiefs mochten gebruik maken van het paard. Niettemin is de ruiter en het paard nog steeds een belangrijk sociaal symbool en bood een uitdagend onderwerp voor artistieke verbeelding en vaardigheid. Het paard wordt kleiner uitgebeeld dan de ruiter, om het belang van de chief te benadrukken.
Ook gebruiksvoorwerpen werden rijk versierd, zoals schalen voor kola noten, als teken van gastvrijheid; Ayo planken voor het spel, ook bekend als Wari, gespeeld met zaden of steentjes in twee rijen van holtes.
|